1 Ζητήσωμεν δέ , εἰ ἐμέλησεν τῷ κυρίῳ προφανερῶσαι περὶ τοῦ ὕδατος καὶ περὶ τοῦ σταυροῦ . περὶ μὲν τοῦ ὕδατος γέγραπται ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ . πῶς τὸ βάπτισμα τὸ φέρον ἄφεσιν ἁμαρτιῶν οὐ μὴ προσδέξονται , ἀλλ᾿ ἑαυτοῖς οἰκοδομήσουσιν . 2 λέγει γὰρ ὁ προφήτης · Ἔκστηθι οὐρανέ , καὶ ἐπὶ τούτῳ πλεῖον φριξάτω ἡ γῆ , ὅτι δύο καὶ πονηρὰ ἐποίησεν ὁ λαὸς οὗτος · ἐμὲ ἐγκατέλιπον , πηγὴν ζωῆς , καὶ ἑαυτοῖς ὤρυξαν βόθρον θανάτου . 3 μὴ πέτρα ἔρημός ἐστιν τὸ ὄρος τὸ ἅγιόν μου Σινᾶ ; ἔσεσθε γὰρ ὡς πετεινοῦ νοσσοὶ ἀνιπτάμενοι νοσσιᾶς ἀφῃρημένοι . 4 καὶ πάλιν λέγει ὁ προφήτης · ἐγὼ πορπορεύσομαι ἔμπροσθέν σου καὶ ὄρη ὁμαλιῶ καὶ πύλας χαλκᾶς συντρίψω καὶ μοχλοὺς σιδηροῦς συγκλάσω , καὶ δώσω σοὶ θησαυροὺς σκοτεινούς , ἀποκρύφους , ἀοράτους , ἵνα γνῶσιν ὅτι ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς . 5 καί · κατοικήσεις ἐν ὑψηλῷ σπηλαίῳ πέτρας ἰσχυρᾶς . καί · τὸ ὕδωρ αὐτοῦ πιστόν · βασιλέα μετὰ δόξης ὄψεσθε , καὶ ἡ ψυχὴ ὑμῶν μελετήσει φόβον κυρίου . 6 καὶ πάλιν ἐν ἄλλῳ προφήτῃ λέγει · Καὶ ἔσται ὁ ταῦτα ποιῶν ὡς τὸ ξύλον τὸ πεφυτευμένον παρὰ τὰς διεξόδους τῶν ὑδάτων , ὃ τὸν καρπὸν αὐτοῦ δώσει ἐν καιρῷ αὐτοῦ , καὶ τὸ φύλλον αὐτοῦ οὐκ ἀπορυήσεται , καὶ πάντα , ὅσα ἂν ποιῇ , κατευοδωθήσεται . 7 οὐχ οὕτως οἱ ἀσεβεῖς , οὐχ οὕτως , ἀλλ᾿ ἢ ὡς ὁ χνοῦς , ὃν ἐκρίπτει ὁ ἄνεμος ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς . διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει οὐδὲ ἁμαρτωλοὶ ἐν βουλῇ δικαίων , ὅτι γινώσκει κύριος ὁδὸν δικαίων , καὶ ὁδὸς ἀσεβῶν ἀπολεῖται . 8 αἰσθάνεσθε , πῶς τὸ ὕδωρ καὶ τὸν σταυρὸν ἐπὶ τὸ αὐτὸ ὥρισεν . τοῦτο γὰρ λέγει · μακάριοι , οἳ ἐπὶ τὸν σταυρὸν ἐλπίσαντες κατέβησαν εἰς τὸ ὕδωρ , ὅτι τὸν μὲν μισθὸν λέγει ἐν καιρῷ αὐτοῦ · τότε , φησίν ἀποδώσω . νῦν δὲ ὃ λέγει · τὰ φύλλα οὐκ ἀπορυήσεται , τοῦτο λέγει · ὅτι πᾶν ῥῆμα , ὃ ἐὰν ἐξελεύσεται ἐξ ὑμῶν διὰ τοῦ στόματος ὑμῶν ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ , ἔσται εἰς ἐπιστροφὴν καὶ ἐλπίδα πολλοῖς . 9 καὶ πάλιν ἕτερος προφήτης λέγει . Καὶ ἦν ἡ γῆ τοῦ Ἰακὼβ ἐπαινουμένη παρὰ πᾶσαν τὴν γῆν . τοῦτο λέγει · τὸ σκεῦος τοῦ πνεύματος αὐτοῦ δοξάζει . 10 εἶτα τί λέγει ; Καὶ ἦν ποταμὸς ἕλκων ἐκ δεξιῶν , καὶ ἀνέβαινεν ἐξ αὐτοῦ δένδρα ὡραῖα · καὶ ὃς ἂν φάγῃ ἐξ αὐτῶν , ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα . 11 τοῦτο λέγει ὅτι ἡμεῖς μὲν καταβαίνομεν εἰς τὸ ὕδωρ γέμοντες ἁμαρτιῶν καὶ ῥύπου , καὶ ἀναβαίνομεν καρποφοροῦντες ἐν τῇ καρδίᾳ τὸν φόβον καὶ τὴν ἐλπίδα εἰς τὸν Ἰησοῦν ἐν τῷ πνεύματι ἔχοντες . Καὶ ὃς ἂν φάγῃ ἀπὸ τούτων , ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα , τοῦτο λέγει · ὃς ἄν , φησίν , ἀκούσῃ τούτων λαλουμένων καὶ πιστεύσῃ , ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα .