1 Λέγει οὖν πάλιν περὶ τούτων πρὸς αὐτούς · Ἱνατί μοι νηστεύετε , λέγει κύριος , ὡς σήμερον ἀκουσθῆναι ἐν κραυγῇ τὴν φωνὴν ὑμῶν ; οὐ ταύτην τὴν νηστείαν ἐγὼ ἐξελεξάμην , λέγει κύριος , οὐκ ἄνθρωπον ταπεινοῦντα τὴν ψυχὴν αὐτοῦ , 2 οὐδ᾿ ἂν κάμψητε ὡς κρίκον τὸν τράχηλον ὑμῶν καὶ σάκκον ἐνδύσησθε καὶ σποδὸν ὑποστρώσητε , οὐδ᾿οὕτως καλέσετε νηστείαν δεκτήν . 3 πρὸς ἡμᾶς δὲ λέγει · Ἰδοὺ αὕτη ἡ νηστεία , ἣν ἐγὼ ἐξελεξάμην , λέγει κύριος · λύε πάντα σύνδεσμον ἀδικίας , διάλυε στραγγαλιὰς βιαίων συναλλαγμάτων , ἀπόστελλε τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει καὶ πᾶσαν ἄδικον συγγραφὴν διάσπα . διάθρυπτε πεινῶσιν τὸν ἄρτον σου , καὶ γυμνὸν ἐὰν ἴδῃς περίβαλε · ἀστέγους εἴσαγε εἰς τὸν οἶκον σου , καὶ ἐὰν ἴδῃς ταπεινόν , οὐχ ὑπερόψῃ αὐτόν , οὐδὲ ἀπὸ τῶν οἰκείων τοῦ σπέρματός σου . 4 τότε ῥαγήσεται πρώϊμον τὸ φῶς σου , καὶ τὰ ἱμάτιά σου ταχέως ἀνατελεῖ , καὶ προπορεύσεται ἔμπροσθέν σου ἡ δικαιοσύνη , καὶ ἡ δόξα τοῦ θεοῦ περιστελεῖ σὲ . 5 τότε βοήσεις , καὶ ὁ θεὸς ἐπακούσεταί σου , ἔτι λαλοῦντός σου ἐρεῖ · Ἰδοὺ πάρειμι · ἐὰν ἀφέλῃς ἀπὸ σου σύνδεσμον καὶ χειροτονίαν καὶ ῥῆμα γογγυσμοῦ , καὶ δῷς πεινῶντι τὸν ἄρτον σου ἐκ ψυχῆς σου καὶ ψυχὴν τεταπεινωμένην ἐλεήσῃς . 6 εἰς τοῦτο οὖν , ἀδελφοί , ὁ μακρόθυμος προβλέψας , ὡς ἐν ἀκεραιοσύνῃ πιστεύσει ὁ λαός , ὃν ἡτοίμασεν ἐν τῷ ἠγαπημένῳ αὐτοῦ , προεφανέρωσεν ἡμῖν περὶ πάντων , ἵνα μὴ προσρησσώμεθα ὡς ἐπήλυτοι τῷ ἐκείνων νόμῳ .
