1 Ἡμερῶν οὖν οὐσῶν πονηρῶν καὶ αὐτοῦ τοῦ ἐνεργοῦντος ἔχοντος τὴν ἐξουσίαν , ὀφείλομεν ἑαυτοῖς προσέχοντες ἐκζητεῖν τὰ δικαιώματα κυρίου . 2 τῆς οὖν πίστεως ἡμῶν εἰσιν βοηθοὶ φόβος καὶ ὑπομονή , τὰ δὲ συμμαχοῦντα ἡμῖν μακροθυμία καὶ ἐγκράτεια · 3 τούτων οὖν μενόντων τὰ πρὸς κύριον ἁγνῶς , συνευφραίνονται αὐτοῖς σοφία , σύνεσις , ἐπιστήμη , γνῶσις .
4 Πεφανέρωκεν πεφανέρωκεν γὰρ ἡμῖν διὰ πάντων τῶν προφητῶν , ὅτι οὔτε θυσιῶν οὔτε ὁλοκαυτωμάτων οὔτε προσφορῶν χρῄζει , λέγων ὅτε μέν · 5 Τί μοι πλῆθος τῶν θυσιῶν ὑμῶν ; λέγει κύριος . πλήρης εἰμὶ ὁλοκαυτωμάτων , καὶ στέαρ ἀρνῶν καὶ αἷμα ταύρων καὶ τράγων οὐ βούλομαι , οὐδ᾿ ἂν ἔρχησθε ὀφθῆναί μοι . τίς γὰρ ἐξεζήτησεν ταῦτα ἐκ τῶν χειρῶν ὑμῶν ; πατεῖν μου τὴν αὐλὴν οὐ πορπροσθήσεσθε . ἐὰν φέρητε σεμίδαλιν , μάταιον · θυμίαμα βδέλυγμά μοί ἐστιν · τὰς νεομηνίας ὑμῶν καὶ τὰ σάββατα οὐκ ἀνέχομαι . 6 ταῦτα οὖν κατήργησεν , ἵνα ὁ καινὸς νόμος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ χριστοῦ , ἄνευ ζυγοῦ ἀνάγκης , ὤν , μὴ ἀνθρωποποίητον ἔχῃ τὴν προσφοράν . 7 λέγει δὲ πάλιν πρὸς αὐτούς · Μὴ ἐγὼ ἐνετειλάμην τοῖς πατράσιν ὑμῶν ἐκπορευομένοις ἐκ γῆς Αἰγύπτου , προσενέγκαι μοι ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας ; 8 ἀλλ᾿ ἢ τοῦτο ἐνετειλάμην αὐτοῖς · ἕκαστος ὑμῶν κατὰ τοῦ πλησίον ἐν τῇ καρδίᾳ ἑαυτοῦ κακίαν μὴ μνησικακείτω , καὶ ὅρκον ψευδῆ μὴ ἀγαπᾶτε . 9 αἰσθάνεσθαι οὖν ὀφείλομεν , μὴ ὄντες ἀσύνετοι , τὴν γνώμην τῆς ἀγαθωσύνης τοῦ πατρὸς ἡμῶν , ὅτ᾿ ἡμῖν λέγει , θέλων ἡμᾶς μὴ ὁμοίως πλανωμένους ἐκείνοις ζητεῖν , πῶς προσάγωμεν αὐτῷ . 10 ἡμῖν οὖν οὕτως λέγει · Θυσία τῷ κυρίῳ καρδία συντετριμμένη , ὀσμὴ εὐωδίας τῷ κυρίῳ καρδία συντετριμμένη , ὀσμὴ εὐωδίας τῷ κυρίῳ καρδία δοξάζουσα τὸν πεπλακότα αὐτήν . ἀκριβεύεσθαι οὖν ὀφείλομεν , ἀδελφοί , περὶ τῆς σωτηρίας ἡμῶν , ἵνα μὴ ὁ πονηρὸς παρείσδυσιν πλάνης ποιήσας ἐν ἡμῖν ἐκσφενδονήσῃ ἡμᾶς ἀπὸ τῆς ζωῆς ἡμῶν .