2 Ἐπ᾿ ἀληθείας οἶδα ὅτι οὕτως ἐστίν · πῶς γὰρ ἔσται δίκαιος βροτὸς παρὰ κυρίῳ ; 3 ἐὰν γὰρ βούληται κριθῆναι αὐτῷ , οὐ μὴ ὑπακούσῃ αὐτῷ , ἵνα μὴ ἀντείπῃ πρὸς ἕνα λόγον αὐτοῦ ἐκ χιλίων . 4 σοφὸς γάρ ἐστιν διανοίᾳ , κραταιός τε καὶ μέγας τίς σκληρὸς γενόμενος ἐναντίον αὐτοῦ ὑπέμεινεν ; 5 ὁ παλαιῶν ὄρη καὶ οὐκ οἴδασιν , ὁ καταστρέφων αὐτὰ ὀργῇ · 6 ὁ σείων τὴν ὑπ᾿ οὐρανὸν ἐκ θεμελίων , οἱ δὲ στῦλοι αὐτῆς σαλεύονται · 7 ὁ λέγων τῷ ἡλίῳ καὶ οὐκ ἀνατέλλει , κατὰ δὲ ἄστρων κατασφραγίζει · 8 ὁ τανύσας τὸν οὐρανὸν μόνος καὶ περιπατῶν ὡς ἐπ᾿ ἐδάφους ἐπὶ θαλάσσης · 9 ὁ ποιῶν Πλειάδα καὶ Ἕσπερον καὶ Ἀρκτοῦρον καὶ ταμίεια νότου · 10 ὁ ποιῶν μεγάλα καὶ ἀνεξιχνίαστα , ἔνδοξά τε καὶ ἐξαίσια , ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός .
11 ἐὰν ὑπερβῇ με , οὐ μὴ ἴδω · καὶ ἐὰν παρέλθῃ με , οὐδ᾿ ὧς ἔγνων . 12 ἐὰν ἀπαλλάξῃ , τίς ἀποστρέψει ; ἢ τίς ἐρεῖ αὐτῷ Τί ἐποίησας ; 13 αὐτὸς γὰρ ἀπέστραπται ὀργήν , ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐκάμφθησαν κήτη τὰ ὑπ᾿ οὐρανόν .
14 ἐὰν δέ μου ὑπακούσηται , ἦ διακρινεῖ τὰ ῥήματά μου . 15 ἐάν τε γὰρ ὦ, oh! δίκαιος , οὐκ εἰσακούσεταί μου , τοῦ κρίματος αὐτοῦ δεηθήσομαι · 16 ἐάν τε καλέσω καὶ ὑπακούσῃ , οὐ πιστεύω ὅτι εἰσακήκοέν μου .
17 μὴ γνόφῳ με ἐκτρίψῃ ; πολλὰ δέ μου τὰ συντρίμματα πεποίηκεν διὰ κενῆς . 18 οὐκ ἐᾷ γάρ με ἀναπνεῦσαι , ἐνέπλησεν δέ με πικρίας . 19 ὅτι μὲν γὰρ ἰσχύϊ κρατεῖ · τίς οὖν κρίματι αὐτοῦ ἀντισήσεται ; 20 ἐὰν γὰρ ὦ, oh! δίκαιος , τὸ στόμα μου ἀσεβήσει · ἐάν τε ὦ, oh! ἄμεμπτος , σκολιὸς ἀποβήσομαι . 21 εἴτε γὰρ ἠσέβησα , οὐκ οἶδα τῇ ψυχῇ , πλὴν ὅτι ἀφαιρεῖταί μου ἡ ζωή .
22 διὸ εἶπον μέγαν καὶ δυνάστην ἀπολλύει ὀργή , 23 ὅτι φαῦλοι ἐν θανάτῳ ἐξαισίῳ , ἀλλὰ δίκαιοι καταγελῶνται · 24 παραδέδονται γὰρ εἰς χεῖρας ἀσεβοῦς . πρόσωπα κριτῶν αὐτῆς συγκαλύπτει · εἰ δὲ μὴ αὐτός , τίς ἐστιν ; 25 ὁ δὲ βίος μού ἐστιν ἐλαφρότερος δρομέως · ἀπέδρασαν καὶ οὐκ εἴδοσαν . 26 ἦ καὶ ἔστιν ναυσὶν ἴχνος ὁδοῦ ἢ ἀετοῦ πετομένου ζητοῦντος βοράν ; 27 ἐάν τε γὰρ εἴπω , ἐπιλήσομαι λαλῶν , συγκύψας τῷ προσώπῳ στενάξω . 28 σείομαι πᾶσιν τοῖς μέλεσιν , οἶδα γὰρ ὅτι οὐκ ἀθῷόν με ἐάσεις .
29 ἐπειδὴ δέ εἰμι ἀσεβής , διὰ τί οὐκ ἀπέθανον ; 30 ἐὰν γὰρ ἀπολούσωμαι χιόνι καὶ ἀποκαθάρωμαι χερσὶν καθαραῖς , 31 ἱκανῶς ἐν ῥύπῳ με ἔβαψας , ἐβδελύξατο δέ με ἡ στολή . 32 οὐ γὰρ εἶ ἄνθρωπος κατ᾿ ἐμέ , ᾧ ἀντικρινοῦμαι , ἵνα ἔλθωμεν ὁμοθυμαδὸν εἰς κρίσιν . 33 εἴθε ἦν ὁ μεσίτης ἡμῶν καὶ ἐλέγχων καὶ διακούων ἀνὰ μέσον ἀμφοτέρων · 34 ἀπαλλαξάτω ἀπ᾿ ἐμοῦ τὴν ῥάβδον , ὁ δὲ φόβος αὐτοῦ μή με στροβείτω , 35 καὶ οὐ μὴ φοβηθῶ , ἀλλὰ λαλήσω · οὐ γὰρ οὕτω συνεπίσταμαι .