1 Ἄκουε , φησίν · εἰς δούλου τρόπον οὐ κεῖται ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ , ἀλλ᾿ εἰς ἐξουσίαν μεγάλην κεῖται καὶ κυριότητα . Πῶς , φημί , κύριε , οὐ νοῶ . 2 Ὅτι , φησίν , ὁ θεὸς τὸν ἀμπελῶνα ἐφύτευσε , τοῦτ᾿ ἔστι τὸν λαὸν ἔκτισε καὶ παρέδωκε τῷ υἱῷ αὐτοῦ · καὶ ὁ υἱὸς κατέστησε τοὺς ἀγγέλους ἐπ᾿ αὐτοὺς τοῦ συντητεῖν αὐτούς · καὶ αὐτὸς τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν ἐκαθάρισε πολλὰ κοπιάσας καὶ πολλοὺς κόπους ἠντληκώς · οὐδεὶς γὰρ ἀμπελὼν δύναται σκαφῆναι ἄτερ κόπου ἢ μόχθου . 3 αὐτὸς οὖν καθαρίσας τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς τρίβους τῆς ζωῆς , δοὺς αὐτοῖς τὸν νόμον , ὃν ἔλαβε παρὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ . 4 ὅτι δὲ ὁ κύριος σύμβουλον ἔλαβε τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ τοὺς ἐνδόξους ἀγγέλους περὶ τῆς κληρονομίας τοῦ δούλου , ἄκουε · 5 τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον τὸ προόν , τὸ κτίσαν πᾶσαν τὴν κτίσιν , κατῴκισεν ὁ θεὸς εἰς σάρκα . ἣν ἠβούλετο · αὕτη οὖν ἡ σάρξ , ἐν ᾗ κατῴκησε τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον , ἐδούλευσε τῷ πνεύματι καλῶς ἐν σεμνότητι καὶ ἁγνείᾳ πορευθεῖσα , ἐταπεινοφρονεῖτε ὅλως μιάνασα τὸ πνεῦμα . 6 πολιτευσαμένην οὖν αὐτὴν καλῶς καὶ ἁγνῶς καὶ συγκοπιάσασαν τῷ πνεύματι καὶ συνεργήσασαν ἐν παντὶ πράγματι , ἰσχυρῶς καὶ ἀνδρείως ἀναστραφεῖσαν , μετὰ τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου εἵλατο κοινωνόν · ἤρεσε γὰρ ἡ πορεία τῆς σαρκὸς ταύτης , ὅτι οὐκ ἐμιάνθη ἐπὶ τῆς γῆς ἔχουσα τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον . 7 σύμβουλον οὖν ἔλαβε τὸν υἱὸν καὶ τοὺς ἀγγέλους τοὺς ἐνδόξους , ἵνα καὶ ἡ σὰρξ αὕτη , δουλεύσασα τῷ πνεύματι ἀμέμπτως , σχῇ τόπον τινὰ κατασκηνώσεως καὶ μὴ δόξῃ τὸν μισθὸν τῆς δουλείας αὐτῆς ἀπολωλεκέναι · πᾶσα γὰρ σὰρξ ἀπολήψεται μισθὸν ἡ εὑρεθεῖσα ἀμίαντος καὶ ἄσπιλος ἐν ᾗ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον κατῴκησεν . 8 ἔχεις καὶ ταύτης τῆς παραβολῆς τὴν ἐπίλυσιν .
