1 Ἐκ δὲ τοῦ ὄρους τοῦ πέμπτου τοῦ ἔχοντος βοτάνας χλωρὰς καὶ τραχέος ὄντος οἱ πιστεύσαντες τοιοῦτοί εἰσι · πιστοὶ μέν , δυσμαθεῖς δὲ καὶ αὐθάδεις καὶ ἑαυτοῖς ἀρέσκοντες , θέλοντες πάντα γινώσκειν , καὶ οὐδὲν ὅλως γινώσκουσι , 2 διὰ τὴν αὐθάδειαν αὐτῶν ταύτην ἀπέστη ἀπ᾿ αὐτῶν ἡ σύνεσις , καὶ εἰσῆλθεν εἰς αὐτοὺς ἀφροσύνη μωρά . ἐπαινοῦσι δὲ ἑαυτοὺς ὡς σύνεσιν ἔχοντας καὶ θέλουσιν ἐθελοδιδάσκαλοι εἶναι , ἄφρονες ὄντες . 3 διὰ ταύτην οὖν τὴν ὑψηλοφροσύνην πολλοὶ ἐκενώθησαν ὑψοῦντες ἑαυτούς · μέγα γὰρ δαιμόνιόν ἐστιν ἡ αὐθάδεια καὶ ἡ κενὴ πεποίθησις · ἐκ τούτων οὖν πολλοὶ ἀπεβλήθησαν , τινὲς δὲ μετενόησαν καὶ ἐπίστευσαν καὶ ὑπέταξαν ἑαυτοὺς τοῖς ἔχουσι σύνεσιν , γνόντες τὴν ἑαυτῶν ἀφροσύνην . 4 καὶ τοῖς λοιποῖς δὲ τοῖς τοιούτοις κεῖται μετάνοια · οὐκ ἐγένοντο γὰρ πονηροί , μᾶλλον δὲ μωροὶ καὶ ἀσύνετοι . οὗτοι οὖν ἐὰν μετανοήσωσι , ζήσονται τῷ θεῷ · ἐὰν δὲ μὴ μετανοήσωσι , κατοικήσουσι μετὰ τῶν γυναικῶν τῶν πονηρευομένων εἰς αὐτούς .
